دست نوشته های یک نویسنده

باران برای تو می‌بارد
و رنگین‌کمان
– ایستاده بر پنجه‌ی پاهایش –
سرک کشیده از پسِ کوه
تا رسیدن تو را تماشا کند.


زمین و عقربه‌ی ساعت‌ها
برای تو می‌گردند
و من
به دورِ تو!
#يغما#گلرويي

گاهی باید به دورِ خود، یک دیوارِ تنهایی کشید ...
نه برای اینکه دیگران را از خودت دور کنی ... بلکه ببینی چه کسی برای دیدنت، دیوار را خراب میکند !

هیچکس نخواهد فهمید
در زندگی هر آدمی
یک نفر هست که
دوست داشتنی ترین پنهان است

#امیر_وجود

تند تند گام بر می داشتم
بايد سروقت می رسيدم
بالاخره رسيدم به ايستگاه اتوبوس
دیگر روز رو به اتمام است و
شب در حال فرا رسیدن....
امروز هم "او"نیامد...
تند تند گام بر می داشتم
باید سروقت می رسیدم
بالاخره رسیدم به ايستگاه اتوبوس...
در ایستگاه اتوبوس تا شب منتظر تو
بودم تا بیایی...
امروز هم نیامدی....
به خانه برگشتم
اما من هنوز امید به برگشتش داشتم
امروز او امد
ولی من رفتم
با مشت هايش در را می کوبيد
بالاخره در را با لگد باز کرد
شوکه شده بود.....
به جسمي که روي زمين افتاده بود،
نگريست...
آمروز او امد ....ولی دیر
و من رفتم ....

هنوز هم به آن کافه ميروم ....
روی همان صندلي همیشگی می نشینم
وهمان همیشگی را سفارش می دهم
همان پیشخدمت همیشگی مي ايد:
همان هميشگي را ميل می کنيد?
درحالی که به پنجره زل زده ام
با خود می انديشم
اينجا "همه چیز"
فرق کرده است فقط به ظاهر
همه چیز همیشگی است
آن همه چیز، که ديگر
همیشگی نيست
وجود توست که برايم همیشگی بودي
ولی اکنون...
پیشخدمت سوالش را دوباره تکرار کرد
پوزخندي زدم و گفتم:
آری همان همیشگی
خودت که هميشگي نبودي....
لااقل يادت را هميشگي نگاه می دارم
آخر تو بیا و به اين پیشخدمت بفهمان
که هيچ چيز بدون وجود تو همیشگی نیست....
هیچ چيز...

ومن آن شب خواب تورا دیدم...
تو در خوابم چه آرامشی وجودت را
احاطه کرده بود و من
در آرامش وجود تو
محاط شده بودم....
خواب وصف ناشدنی ای بود
مهم این بود که در خوابم
حال من خوب بود
برای من همین خوب بودن حالم
کافیست...
وقتی دلیل خوب بودنم تو باشی و بس
همين برای من کفايت میکند
همين که تورا در خواب و رويا
ببينمت و حالم خوب شود....
ميبيني حرف از تو که می شود،
از هر طرف ماجرا خوب می شود
چه خوب است که تو هستی ....
راستش را بخواهي
امشب به تخت خواب رفتم
و ارزو کردم حالم خوب باشد
هروقت حالم خوب باشد
فقط يک معنی دارد ،
آن هم وجود توست .. ..
به خوابم بيا و بگذار
حالم خوب شود....
برای همه دنيا هم
حال خوب من کافی است....
دنيايي که متعلق به تو باشد
و فقط من در آنم...

به من گفتی: چه شد?
ساکت شدی !آرامش قبل از طوفان است?
چشمهايم را به چشمهايت دوختم و
گفتم:آری
آرامش قبل از گم شدن در
طوفان دوست داشتنت...

به کدامين گناه
کرانه های ذهن خسته ام را
درگیر فکر کردن مطلق به خودت
محبوس ميکني ?
به هر گناهی هست،
این گناهم را نبخش
بگذار همین طور به تو فکر کنم
ودر وجودت گم شوم...
آنقدر گم شوم
که هرگز پیدا شدنی نباشم
مگر با تو
اصلا بگذار
آنقدر در تو گم شوم که
مردم مرا ديوانه بخوانند
آری ديوانه تو ....
برایم مهم نیست
حتی دیوانگی هم با تو عالم دیگری دارد.....

تمام داستان های جهان را با شروعی غمگین

برای مان آغاز کرده اند ...با شروعی که همیشه حس شک را در جانمان می دواند ...

شروعی که گویای بی معرفتی ،فراموشی و ... بود

شروعی شاید ترسناک ...

این شروع بود که یادآور می شد: ما انسان ها همگی تنهاییم

و در این جهان مایی و جود ندارد و همه من است....

این شروع به ما میگفت:یکی بود و یکی نبود

آن موقع بود که سوالی در ذهن کودکانهی ما شکل می گرفت

که آن دیگری که نبود ،کجا رفته بود ؟

اگر تمام داستان های جهان را کودکان شروع می کردند

به جای اینکه در همان اول داستان دغدغه وجود نداشتن دیگری را

در سرمان بی افکنند می گفتند :یکی بود و دیگری هم بود ...اصلا

همین جمله دل ادم را قرص می کرد و از ان به بعد

همین جمله شروع داستان های عاشقانه جهان می گشت ...

و من آن روز تورا دیدم
در دلم و در فکرم
تنها یاد تو بود
در پوست خود نمی گنجيدم...
در دلم غوغایی بود
اما سر به زیر راه می رفتم...
و اما تو
بی هوا از کنارم گذر کردی
و من آن روز تورا دیدم ....
تويي که اصلا حواست به من  نبود
و از کنار من
مانند عادی ترين مردم گذر کردی ...
و آن جا قلب من بود که
به جای قلب هر دوی مان
فشرده شد و من
متحمل این فشار شدم
آخر ارزشش را داشت،
چون من آن روز تو را دیدم...